จัดมีตติ้งครั้งแรก ปี ๒๕๕๖ มีนักเลงโฟล์กมา ๓๐ ก่าท่าน
จัดครั้งที่สอง ปี ๒๕๕๖ ปลายปี มีมา ๒๔+ ก่าท่าน
จัดครั้งล่าสุดนี้ ปี ๒๕๕๗ มากันแค่ ๑๐+ ก่าท่าน
ก้อขอขอบคุณมิตรรักแฟนเพลงที่ยังเหนียวแน่น ยังดีที่มาได้ ทีแรกตอน ๑๗.๓๐ น. นั่งกันสองคนกะคุณวีระ อุตส่าจอดรถปิดหัวปิดท้าย เพราะตรงกันข้ามกับที่เรานั่ง (ประจันหน้ากัน) มีกลุ่มฮอนด้า ซีวิค เค้าก็มาเจอกัน กลุ่มเบ้อเริ่ม เค้าคงสงสัยเหมือนกันว่าไอ้สองคนนี่มานั่งทำไมกัน ทีแรกนึกว่าจะเปลี่ยนมุมไปห่างๆ เพราะกลัวว่าเดี๋ยวถ้ามากันครบๆ กลุ่มเค้าจะหนาว เพราะจะไม่มีที่ให้จอดกัน เดี๋ยวจะไปจอดปนกะสเค้า ดีแล้วที่ไม่เปลี่ยน ฮิ ฮิ
ตกลงมีเพื่อนๆ มาเจอกันดังนี้
๑. คุณหะมู งวดนี้มาก่อนใคร เพราะถนนโล่งรถไม่ติด
๒. คุณวีระ มาพร้อมอุปกรณ์ชงชาเหมียนเดิม
๓. คุณ Joey-Baron รายนี้ทำเป็นถอยสกิร๊อกโก้ Almeda ป้ายแดงๆ เข้ามาจอดประชิดโฟล์กเฉยเลย ได้เราก็ได้แต่นึกด่าในใจว่า ไอ้รถยุ่นคันนี้ไม่รู้เรื่องเลย มัวแต่ห้ามคุณวีระไม่ให้วิ่งเข้าไปชก กลายเป็นคุณโจอี้ซะนี่
๔. คุณ ppthink ก็ขับ Golf คันแรงสีแดงแปร๊ดเข้ามา สมาชิกสาวคนเก่งของพวกเรามาพร้อมกับคุณผู้ชาย และคุณแม่
๕. คุณตู่ มาด้วย Seat คอล์ยคู่ และล้อสวย
๖. คุณสน คลองสี่ จ้าวนี้สปิริตแรงมากขอบอก หิ้วถุงกาละแมถุงใหญ่มาแจกให้ทานกัน ทั้งๆ ที่เพิ่งขับรถกลับมาจากจังหวัดสุรินทร์ แถมยังนั่งร่วมวงจนดึก เยี่ยมจริงๆ ครับ ขนมก็อร่อยมาก
๗. คุณเด็กโฟล์ค รายนี้ไม่ยอมเอาเจ้าพัทสาทคู่ใจขึ้นมาจอด เพราะหาทางขึ้นลานจอดชั้น ๒ ไม่ถูก เฮ้อ
๘. คุณคนเล่นคลื่น ขับ Golf สีดำเมี่ยมมา
๙. คุณ FA ขับเวนโต้มาจากภูเก็ต มากะเพื่อนและคุณพ่อ นัยว่าก่อนกลับจะหาเวนโต้กลับไปด้วยอีกคัน ท่านนี้ก็สปิริตแรง มาดึกแล้ว ไปทำธุระที่อื่นมาก่อน ค่อยมาแบบไม่ต้องเช็คเลยว่าพวกเรายังอยู่หรือเปล่า
๑๐. คุณหมู มีเครา ควบเวนโต้ VR6 มากับครอบครัว
ขอบคุณ คุณโจอี้ ที่วิ่งไล่แจกสติ๊กเกอร์จนลิ้นห้อย และนำโดรนมาบินฉวัดเฉวียนถ่ายภาพมุมสูง จนทำให้กลุ่มซีวิคต้องค่อยๆ ทยอยกันกลับ เค้าคงจะสงสัยว่าไอ้พวกโฟล์กนี่มันร้าย มากันนิดเดียวแต่อลังการงานสร้างน่าดู หึ หึ ขอบคุณคุณวีระ สำหรับคู่มือนักเลงโฟล์กที่ตะแกจั่วหัวขู่เอาไว้ว่า "ขอบอกให้ทราบว่า หนังสือเล่มนี้ ควรอยู่ติดรถโฟล์คของท่าน จะมีประโยชน์อย่างมาก" เป็นเซอร์ไพร๊ส์ที่ให้แก่ผู้มาร่วมงานทั่วหน้า ขอบคุณ คุณสน คลองสี่ สำหรับกาละแม OTOP ที่แสนอร่อยจริงๆ จากสุรินทร์ถุงเบ้อเริ่มเทิ่ม
พวกเราก็นั่งเม้าท์กันยาวไปจนสามคนสุดท้ายคือ คุณหมู มีเครา คุณวีระ และผม เลิกลากันไปตอน ๒๔.๐๕ น. เห็นจะได้ ขากลับปรากฏว่าน้าวีระแกหาทางลงจากลานจอดไม่ถูก ขับวนตั้งนาน ไอ้พ้มก็สงสัยว่าทำไมแกไม่ขับลงซะที วนไปวนมาทำไม ผลสุดท้ายต้องขับนำแกลงมา แต่พอออกถนนใหญ่ได้ โอ้โฮแกซิ่งน่าดู เราก็ขับคอยดูแกอยู่เพราะเล่นชาเขียวเข้าไปแผงใหญ่ แล้วยังมาจิบ"สะแอง สะโม" กับคุณหมูอีกหลายจอก แต่โทรเช็คแล้วทราบว่าเธอกลับเข้าบ้านโดยสวัสดิภาพครับ