โดย คุณอนุรัตน์ ระยับพันธุ์ (anuratr@hotmail.com)

ครั้งแรกที่ผมถอยรถคันนี้ออกจาก show room พร้อมกับความตื่นเต้น (เล็กๆ)ในใจว่าต้องนี่สิรถยุโรป! มันช่างนุ่มดีเหลือเกิน  แต่พอนั่งไปได้สักพักเริ่มรู้สึกเมื่อยหน่อยๆ  นานๆหลายวันเข้าผมก็เกิดอาการปวดหลัง  ได้แต่คิดในใจ(ดังๆ)ว่าเค้าคงออกแบบมาให้คนขับ size เยอรมันมั้ง ไอ้เรา size เอเซีย คิดได้ดังนั้นก็จัดการ "ปรับคนให้เข้ากับรถ" (ซึ่งนับว่าผิดหลัก Engineering Ergonomic ที่ต้องปรับรถให้เข้ากับคน) ด้วยการขยับตำแหน่งของเบาะทั้งเลื่อนเข้าเลื่อนออก เอนหน้าเอนหลัง ยกขึ้นยกลง ก็ไม่หายเมื่อยเสียที  จนทนไม่ไหวต้องเลาะผ้าหุ้มพนักพิงด้านหลังเพื่อดูว่าโครงสร้างเบาะเรานั้นมันเป็นเช่นใด จึงเห็นว่ามันแตกต่างจาก design ของรถญี่ปุ่นหลายๆคัน ประกอบกับได้เคยนั่ง Passat ซึ่งเบาะทั้งแข็งกว่า แถมยังมีตัวปรับระดับดันหลังเพื่อลดความเมื่อล้ายามเดินทางไกล อีกด้วย จึงได้เก็บความอิจฉาปนริษยา ว่าสักวันตูข้าจะต้อง modify ให้ใกล้เคียงเบาะ Recaro อันลือชื่อและแสนแพงให้จงได้ ซึ่งผมก็ได้ modify เล็กๆน้อยๆไแบบสะสมปเรื่อยๆ จวบจนกระทั่งวันที่คุณจิตติได้ไซโคให้ผมรื้อเบาะออกมาซัก จึงเป็นโอกาสอันดีที่ผมจะ modify แบบเต็มที่สักที

2. การเสริมตัวดันหลัง Lumbar Support)
คุณคงต้องแวะร้านประดับยนต์หรือเดินตามห้างเพื่อหาซื้อที่พิงหลังซึ่งมีขายกันดาษดื่นในบ้านเรา แต่ให้คุณเลือกวัสดุดีๆหน่อย หยิบมาแล้วเปิดผ้าหุ้มดู ถ้าเป็นฟองน้ำธรรมดาล่ะก็ วางเก็บได้เลยเพราะมันยุบตัวง่ายเกินไป  ที่เหมาะก็คือจะเป็นกึ่งฟองน้ำกึ่งโฟมนุ่มๆ หน้าตาของวัสดุจะใกล้เคียงกับรถเรามาก ซื้อมาเสร็จสรรพกลับมาบ้านก็จับแก้ผ้าเลย เพราะเราจะใช้แต่ตัวใน และอาจต้องเฉือนความหนาออกไปบ้าง อันนี้แล้วแต่ความพอใจและสรีระของท่านครับ อันนี้ทำได้ทั้งฝั่งคนขับและคนโดยสารตอนหน้าจึงควรซื้อไว้สองชิ้น   เรามาดูรูปกันดีกว่าครับ.......

	โครงหลังของพนักพิงที่ด้านหลัง เมื่อเราถอดผ้าหุ้มเบาะออกไปแล้ว มีลักษณะเป็นโครงลวดตามที่เห็นในภาพ ยึดด้วยสปริงที่ฝั่งซ้ายและขวาของโครงพนักพิงหลัก ส่วนด้านหน้าจะเป็นใยมะพร้าว
	ฟองน้ำกึ่งโฟมที่เราซื้อมา ของเดิมๆถ้าเอามาหนุนแล้วหลังแอ่นๆชอบกล เราจึงเอามาเฉือนให้ได้ความหนาที่คุณพอใจ (แนะนำให้ค่อยเฉือนความหนาออกทีละน้อย แล้วรองหนุนจนกว่าคุณคิดว่า OK )
	สอดเข้าไประหว่างพนักพิงและโครงลวด
	จัดตำแหน่งตามสรีระของคุณ จะขยับขึ้นหรือลงตามความชอบใจ

3. การลดความหยุ่นตัวของพนักพิง
บางท่านอาจจะคิดว่า "เบาะนิ่มๆสิดี" นั่นเป็นความเข้าใจผิดแล้วครับ เพราะคุณจะรู้สึกดีตอนแรกๆ แต่เมื่อนั่งนานๆไปจะเริ่มเมื่อย เพราะกระดูกสันหลังคุณจะขยับขึ้นๆลงๆ ตามจังหวะการเด้งในสภาพถนนเมืองไทย จนฝรั่งนักวิจารณ์ให้ comment ไว้กับรถพวกนี้ว่า "นั่งสบายดี แต่อย่าขับไปไกลเกินกว่า 50 ไมล์"
จากรูปข้างบนที่ผ่านมาคุณจะเห็นว่าโครงสร้างของพนักพิงจะยึดซ้าย-ขวาด้วยสปริง ซึ่งมันจะยุบตัวมากน้อยก็ขึ้นกับความแข็งของสปริงที่ใช้นั่นแหละ สำหรับผมรู้สึกว่าสปริงที่ติดมากับรถบางตัวมันอ่อนไปหน่อย ต้องหาทางเสริมกันแล้ว   ก็เป็นอันต้องเดิน shopping กันอีก แต่คราวนี้ต้องเปลี่ยนแหล่งมาเป็นย่านที่ขายพวก Hardware เช่นพวกน๊อต, สกรู อะไรทำนองนี้  มีอยู่วันหนึ่งผมเดินไปแถวคลองถมเห็นมีหลายขนาด ไม่รอช้ารีบซื้อตุนเอาไว้ทันที เลือกชนิดที่ลองงอๆ สปริงดูแล้วมันแข็งกว่าของเดิมเป็นใช้ได้  อันนี้เราทำได้ทั้งฝั่งคนขับและคนโดยสารตอนหน้าครับ จึงควรซื้อสปริงไว้สองชุด  เรามาดูรูปกันต่อ.......

	ภาพที่เห็นนี้เป็นจุดยึดสปริงส่วนล่างสุดของพนักพิง ซึ่งสปริงเดิมอ่อนตัวมากๆ เปรียบเทียบสปริงเดิมที่ติดรถมากับสปริงที่ซื้อมาใหม่ หน้าตาอาจไม่เหมือนกันเป๊ะ แต่ขอให้ความยาวใกล้เคียงกัน และมีห่วงทั้งสองข้าง ส่วนสปริงที่เห็นด้านขวาสุดนั้นเป็นสปริงที่ติดมากับรถเหมือนกัน แต่ผมเห็นว่ามันแข็งดีอยู่แล้ว จึงไม่ได้ไปทำอะไรกับมันอีก
	เลื่อนสายตาไปทางส่วนบนของพนักพิง   มีห่วงเปล่าจากโครงหลักของพนักพิง ล่อตาล่อใจ
	จึงจัดการเสริมสปริงเข้าไปเสียเลย แต่ถ้ารู้สึกว่าแข็งไปก็เอาออกหรือเปลี่ยนไปใช้สปริงที่ออ่นกว่านี้หน่อย (ใช้สปริงเก่าที่คุณเพิ่งถอดออกมาก็ได้)

หวังว่าคงพอเข้าใจในหลักการ modify เบาะนั่งได้ไม่ยาก แนะนำให้ปลดชายผ้าหุ้มพนักพิงตอนล่างออก โดยมีเทคนิคว่าให้ปรับพนักพิงให้เอนไปข้างหน้าสุด แล้วคุณมุดดูที่ด้านหลังที่นั่งคนขับ จะมีเขี้ยวเกี่ยวผ้าเอาไว้ เพื่อเปิดมาดูหน้าตาโครงสร้างภายในก่อน (ดูรายละเอียดในเรื่อง "การถอดผ้าหุ้มเบาะออกมาซัก" ) เมื่อเข้าใจแล้วจึงค่อยหาซื้ออุปกรณ์  แล้วคุณจะรู้ว่าการ modify แบบ VW-Thai เนี่ย แม้แต่  Recaro ยังอาย....